عکس های امین حیایی (3)

      

عکس های امین حیایی سری سوم + بیوگرافی و مصاحبه

 

●●●●● برای دیدن عکس ها به ادامه مطلب مراجعه کنید ●●●●●

بیوگرافی امین حیایی:

- متولد 1349
- فارغ التحصیل کامپیوتر
- همسر نیلوفر خوش خلق (بازیگر)
- شروع فعالیت سینمایی با بازی در فیلم « دو همسر » (اصغر هاشمی) در سال ١٣٧٠.
- در دوران تحصیل به فعالیت در تئاتر پرداخت و پس از گرفتن دیپلم، ضمن خدمت سربازی در مرکز هنرهای نمایشی عقیدتی - سیاسی نیروی هوایی فعالیتش را آغاز کرد. در سال 1370 بازیگر یک تئاتر کودکان به کارگردانی ثریا قاسمی بود. در پانزدهمین جشنواره فیلم فجر نامزد دریافت جایزه بازیگر نقش دوم برای فیلم براده های خورشید شد.
- خیلی زمان برد تا بتواند به عنوان بازیگر نقش اول در فیلمهای سینمایی بازی کند. در اولین نقش آفرینی اش به عنوان بازیگر نقش اول در فیلم « سیب سرخ حوا » (1378) چندان موفق نبود.
- او در فیلم های سیروس الوند توانست خوش بدرخشد. در فیلمهای « هتل کارتن »، « دست های آلوده » و بخصوص در فیلم « مزاحم » که متاسفانه بازی زیبای امین حیایی با شخصیت پردازی ضعیف از دست رفت.
- او در سال 1381، رکورددار بود. شش فیلم با بازی او در سال 1381 در سینماهای تهران به روی پرده رفت: مزاحم، مانی و ندا، مونس، اثیری، رز زرد، بوی بهشت
- بازیهای متفاوت او در سال 1382: « عروس خوش قدم » و « دختر ایرونی » و در سال 1383 با فیلمهای « کما » و « مهمان مامان » نام او را به عنوان یک بازیگر توانا سر زبانها انداخت تا جایی که او به عنوان یکی از دو بازیگر برگزیده سال برای بازی در فیلم « دختر ایرونی » از جشن سالیانه ماهنامه دنیای تصویر تندیس حافظ دریافت کرد.
- بازی کم نقص و تحسین برانگیز او در فیلم « زن زیادی » در جشنواره بیست و سوم فیلم فجر همچنان نشان از سیر صعودی او در زمینه بازیگری دارد.
- حیایی همچنان خوش می درخشد: شام عروسی، مهمان، اخراجی ها و بخصوص بازی منحصر بفردش در اپیزود دوم « ستاره ها » با عنوان « ستاره است » بی شک او را به عنوان ستاره برتر دهه هشتاد سینمای ایران می کند.
 

......................................................

مجموعه آثار:

- دو همسفر (اصغر هاشمی - 1371)
- دو روی سکه (محمد متوسلانی - 1371)
- پرتگاه (بهرام ری پور - 1372)
- حامی (قدرت الله صلح میرزایی - 1373)
- براده های خورشید (محمدحسین حقیقی - 1375)
- هتل کارتن (سیروس الوند - 1375)
- بادام های تلخ ‌(کاظم معصومی - 1376)
- دست های آلوده (سیروس الوند - 1378)
- سیب سرخ حوا (سعید اسدی - 1378)
- علف های هرز (قدرت الله صلح میرزایی - 1378)
- مونس (حمید رخشانی - 1378)
- تکیه بر باد (داریوش فرهنگ - 79/1378)
- مانی و ندا (پرویز صبری - 1380)
- مزاحم (سیروس الوند - 1380)
- اثیری (محمدعلی سجادی - 1380)
- رز زرد (داریوش فرهنگ - 1381)
- عروس خوش قدم (حبیب الله بهمنی - 1381)
- تب (رضا کریمی - 1381)
- دختر ایرونی (محمدحسین لطیفی - 1381)
- مهمان مامان (داریوش مهرجویی - 1382)
- کما (آرش معیریان - 1382)
- زن زیادی (تهمینه میلانی - 1383)
- شارلاتان (آرش معیریان - 1383)
- سرود تولد (علی قوی تن - 1383)
- نقاب (کاظم راست گفتار - 1383)
- آکواریوم (ایرج قادری - 1383)
- عروس فراری (بهرام کاظمی، 1383)
- ستاره ها (هر سه جلد - فریدون جیرانی، 1384)
- شام عروسی (ابراهیم وحیدزاده، 1384)
- چه کسی امیر را کشت؟ (مهدی کرم پور، 1384)
- تله (سعید اسدی، 1385)
- مهمان (سعید اسدی، 1385)
- اخراجی ها (مسعود ده نمکی، 1385)
- انعکاس (رضا کریمی، 1386)

مجموعه های تلویزیونی:
- آپارتمان (مجموعه، اصغر هاشمی - 1372)
- روزگار جوانی (مجموعه، شاپور قریب - 1377)
- همسایه ها (مجموعه، محمدحسین لطیفی - 1379)

......................................................

جشنواره ها و جوایز:

- کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد (زن زیادی) - بیست و سومین دوره جشنواره فیلم فجر - 1383
- کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (براده‌ های خورشید) - پانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر - 1375
- کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (عروس خوشقدم) - هفتمین دوره جشن خانه سینما - 1382

گفت وگوی مشترک با امین حیایی و همسرش نیلوفر خوش خلق:

•شما جای من بودید مصاحبه با یک زوج هنری را با چه سئوالی شروع می کردید؟
امین حیایی: شما سئوال کنید ما جواب می دهیم. ما که از خودمان سئوالی نداریم.
•ترجیح می دهم با امین حیایی شروع کنم تا برسیم به نیلوفر خوش خلق و حرف های مشترک. به نظر من پرسونای امین حیایی در فیلم «مهمان مامان» و کار با مهرجویی را به سادگی به دست نیاورده که تن به کارهای نازل می دهد.
امین حیایی: نه این طوری نیست. بیشتر تفاوت نقش ها است چون من فیلمنامه را می خوانم و روی نقش تعمق می کنم. اگر نقش برایم جذاب باشد بازی می کنم و البته کارگردان هم الان برایم خیلی مهم است و عنصری است که من در این مدت خیلی به آن اعتقاد پیدا کرده ام، چون منبع انرژی گروه است و حضورش بی تردید در کلیت کار تاثیرگذار است. مثلاً داریوش مهرجویی حضورشان در کار بسیار پررنگ و محکم بود. همین باعث می شد من و کلاً همه گروه عاشقانه کار کنیم. تهمینه میلانی هم این ویژگی را داشت. به نظر من کارگردان باید در کار «آن» واقعی داشته باشد تا همه به او اعتماد کنند و به بهترین نحو کار کنند. کارهایی هست که در آن کارگردان نه به خودش اعتماد دارد و نه به گروهی که در نظر گرفته است. طبیعی است که در این مواقع قطعیت لازم در کار شکل نمی گیرد.
•تحلیل شما درست است اما چرا کسی که چنین تحلیلی دارد کارنامه اش در سینمای ایران به دو دسته فیلم های ضعیف و خوب تقسیم می شود.
امین حیایی: من شغلم بازیگری است، حرفه دیگری که ندارم. تنها کاری که انجام می دهم سینما است. البته مدتی است موسیقی را هم شروع کرده ام که به هر حال سدهایی سرراهش هست و باید صبر کنم تا شکل بگیرد. بگیر نگیر دارد و... به موسیقی علاقه دارم و دلم می خواهد این کارم در جهتی باشد که بتوانم در سینما گزیده کار کنم و با کارگردان هایی همکاری کنم که به کارشان آگاهی و شناخت کامل دارند تا نتیجه این همه زحمتی که کشیده ام بی ثمر نماند. به هر حال مسئولیت زندگی هم هست. ما در ایران مثل بازیگران هالیوودی دستمزدهای آن چنانی نداریم. زندگی مان خیلی پر خرج است، ارتباطات مان هم زیاد است و اینها همه هزینه زیادی به همراه دارد. با توجه به این موضوع، من سعی دارم در میان هجوم فیلمنامه های ضعیف، این فیلم ها را انتخاب کنم. فقط تنها راهی که داشتم این بود که کار خودم را به نحو احسن انجام دهم و در نقش خودم کم و کسری نگذارم.
•خیلی از بازیگران مطرح سینمای جهان هم از این تجربه ها دارند اما تاثیر خودشان را در فیلم می گذارند؟
امین حیایی: صد درصد، در این فیلم ها وقتی نقش اصلی باشم از جان و دل کار می کنم. بازیگران و عوامل دیگر هم تحت تاثیر قرار می گیرند و سعی می کنند کارشان را بهتر انجام دهند و این در کارها مشهود است. ممکن است گروه کاملاً حرفه ای نباشد ولی سعی شان را می کنند. بحث دیگر روابط صمیمانه است که همیشه سعی می کنم در گروهی که کار می کنم به وجود بیاورم تا همه بتوانند به راحتی و در کمال آرامش کارشان را انجام بدهند. چون معتقدم ما مثل یک خانواده هستیم که یک ساعتی را با هم زندگی می کنیم. همیشه با هم نیستیم اما به قول معروف «کوه به کوه نمی رسد آدم به آدم می رسد.» در بعضی کارهای جدیدم شاید از کلیت کار راضی نبودم اما معتقدم همان عشقی که بین من و گروه بود به مردم هم منتقل شده است. حتی فیلم هایی که خودم به آنها انتقاد دارم و فکر می کردم مردم بدشان می آید، اما برعکس دیدم واکنش مردم خوب بود و ارتباط برقرار کردند. احساس کردم تماشاگران من جدا از فیلم ها، نقش های من را دنبال می کنند حالا اگر مثل «مهمان مامان» و «زن زیادی» عوامل، کارگردان و بازیگران حرفه ای باشند نتیجه بهتری حاصل می شود. باید این را هم بدانیم این نوع کارگردان ها معدودند که به این صورت کار کنند و این قدر مسلط باشند. شاید در سال دو کارگردان این طوری داشته باشیم بقیه یا تجربه ندارند یا در انتقال تجربیات شان موفق نبوده اند و نتوانستند به جایگاهی دست پیدا کنند و حالا تازه می خواهند به آن موقعیت برسند.
•شما که در این گونه کارها حضور داشته اید فکر می کنید اساسی ترین ایراد این تولیدات نازل به چه عاملی مربوط می شود؟
امین حیایی: ببینید این کار از همان اول قرار بود که مردم پسند باشد و برای مردم. صحبت کردیم که یک کاری باشد که مردم دوست داشته باشند و برای شان جذاب باشد چون واقعاً الان نیاز سینمای ما این است که بتواند مردم را جذب کند. حتی اگر بخواهیم فیلم های هنری را مورد توجه مردم قرار دهیم باید اول بتوانیم مردم را به سالن ها بکشانیم و جذب سینما کنیم بعد از طریق علاقه مندی های مردم تفکر و اندیشه را به آنها منتقل کنیم. یک موقع این تفکر خیلی خالص است مثل فیلم های جشنواره ای که مخاطبش روشنفکران هستند و مردم با آنها ارتباط برقرار نمی کنند. معمولاً این فیلم ها در جشنواره های خارجی جایزه می گیرند. ما باید ذائقه مردم را به سمتی ببریم که به این شکل سینما هم نزدیک شوند و درک کاملی از آن داشته باشند و نظر داوران جشنواره های خارجی از نظر مردم ما چندان دور نباشد.
•به طور طبیعی وقتی یک هنرمند کار خاص و قابل اعتنایی انجام می دهد توقعات از او بالا می رود، بعد از کاری مثل «مهمان مامان»، از بازی در کار گیشه ای وحشت نداشتید و اینکه چهره حرفه ای تان مخدوش شود و دیگر امثال «مهرجویی»ها دنبال شما نیایند؟
امین حیایی:من از سال ۷۰ که کارم را شروع کرده ام پله پله بالا رفتم و هر کاری که انجام داده ام برایم یک تجربه بوده است. بازی در هر فیلمی چیزهایی به من یاد داده و هر کاری توانسته پله موفقیت برای کار بعدی ام باشد. این پله پله جلو رفتن باعث شده هیچ وقت ترسی نداشته باشم چون همه چیز برایم پیش آمده و موقعیت هایی که یکی از پس دیگری در مسیر من قرار گرفته همه متناسب با خودم بوده است. وقتی در کار مهرجویی بازی کردم تا چند ماه قبل از آن بیکار بودم یعنی کار نگرفتم و منتظر کار خوب بودم. تا چند هفته حالم بد می شد تا اینکه بالاخره کار مهرجویی پیش آمد ولی من حاضر نیستم خانواده ام سختی بکشد که حالا من می خواهم کار خوب انجام بدهم. مردمی که من را می شناسند و دوست دارند می دانند که من حداقل نقش خودم را به بهترین وجه ممکن ایفا می کنم حالا در هر فیلمی که باشد و همین برای من کافی است. حالا هر چه بهتر باشم بازار کار برایم بیشتر می شود. دوست دارم مخاطبانم هر چه بیشتر باشند و سعی می کنم جذب مخاطب کنم. از هر دو قشر چه خاص چه عام. در ژانر کودک و فانتزی هم کار کرده ام و باز هم موفق بوده ام.
من کلاً به قسمت خیلی اعتقاد دارم. خیلی وقت ها که از این اتفاقات برایم پیش آمده گفتم شاید واقعاً قسمت دوستان دیگر بوده و فکر می کنم لابد حکمتی در بین بوده و الان هم که خودم را رها کرده ام تا هر چه پیش آید، شاید خیلی شان در شرایط روحی من نبود و خیلی جاها واقعاً به نفعم بوده. الان هر چه پیش می آید نگاه می کنم اگر همه چیز مثبت است و خوب پیش می رود و کار قابل انجام دادن است قبول می کنم اما کارهایی که در آن نه می آید که خب نه آمده دیگر، به همین راحتی. وقتی هم بروی داخل گود تازه قصه شروع می شود. ببینید مهمترین چیز «هدف» است. هدف من فقط سینما نیست. هدفم این است که آدم درستی باشم. برای اطرافیانم مفید باشم. تنها وابستگی من در زندگی اول خداست بعد همسرم. بنابراین اهدافم دلی و معنوی است. شهرت و محبوبیت را یک شبه به دست نیاورده ام اما زیاد برایم اهمیت ندارد و عادت کرده ام. من جوایزم را از خدا گرفته ام نه از بنده خدا. همین که در زندگی ام آرامش دارم برایم کافی است.

عکس های امین حیایی









عکس های امین حیایی و همسرش نیلوفر خوش خلق















عکس های امین حیایی و همسرش نیلوفر خوش خلق